Mijn ziel riep mij

1 Okt, 2020 - Roos Barnhoorn

Mijn ziel riep mij. Maar ik geloofde het niet. Mijn ziel schreeuwde naar mij. Maar ik zat te verscholen in diep verdriet. Mijn ziel smeekte mij. Maar ik hoorde het niet. Gevangen in mijn onvermogen, overtuigingen en leegte. Mijn ziel klampte zich aan mij vast, probeerde het keer op keer. Ik zonk tot op de bodem. Verder kon en wilde ik absoluut niet. Op de bodem vond ik mijn moed, mijn kracht en mijn wil om te leven. Mijn ziel fluisterde dit keer zacht, maar scherp. In de leegte van het moment kwamen de woorden aan. Ik moest het wel verstaan, want wat bleef er over? Ik wilde leven voor het grotere geheel.